Blog to przeżytek?

Witaj w idealnym świecie idealnych ludzi. Białych wnętrz, pięknych zdjęć w internecie, poszukiwaniu followersów, sławy, albo chociaż rozpoznawalnosci, bycia fajnym w oczach innych  i robienia tego, co chce Twój docelowy odbiorca. Takie właśnie odnoszę wrażenie kręcąc się po obecnej blogosferze. Z blogiem i ludźmi go prowadzącymi styczność pierwszy raz miałam dawno, dawno temu. I nigdy nie powiedziałabym że blogosfeta zmieni się tak diametralnie. Posty, kiedyś pisane od serca teraz powstają z łaski, bo trzeba pochwalić produkty, które dostało się w ramach współpracy. Bo tego wymaga ktoś tam, bo tak. Z przykrością stwierdzam, że umiera blogowanie. Mało jest już ludzi, którzy pokazują siebie. Uważasz, że nie mam racji?  Okej, szanuje to, możesz nawet do mnie napisać i próbować pokazać mi, że tak nie jest. Bardzo chętnie odczaruje swój obecny pogląd na całą tę sytuację.
Powiecie, że blogi przeniosły się na istagrama? Tak, to fakt. Szkoda tylko że tam też wszystko robi się dla innych. Pewnie jestem zacofana, trudno. Jednak zadajmy sobie to kluczowe pytanie, po co prowadzę bloga? Dla statystyk, dla zarobku, dla popularności, dla bycia fajnym, bycia kimś? Czy dla pasji, dla odnalezienia siebie, swojego własnego ja? Moi drodzy, już na pierwszy rzut oka widać, który post pisany jest z serca, a który dla fejmu.
Niestety dzisiejsza bezsenność utwierdziła mnie właśnie w tym przekonaniu, przejrzałam kilka blogów (nie powierzchownie, poczytałam posty, komentarze, zobaczyłam kto co pisze i jakie zdjęcia dodaje). Na 10 blogów, na które poświęciłam więcej niż 3 minuty na przeczytanie pierwszego lepszego posta, tylko 1 może maksymalnie 2 były takie, na które bym wróciła, a co za tym idzie zwyczajnie bym go zaobserwowała. Reszta to recenzje wszystkiego, co dostało się za darmo. Nie mówię, że współpraca jest zła (ani trochę tak nie myślę), uważam, że jest w porządku, gdy jest dawkowana, gdy na jeden post związany ze współpracą jest jeden pisany od serca, o przemyśleniach, o tym co kto uważa. Podrzędnych blogów jest mnóstwo, brakuje mi tych wartościowych. Druga rzecz to odbiorcy tych blogów i tu odniosę się do zaobserwowanej sytuacji z komentarzami. Postów się nie czyta, posty się komentuje patrząc na zdjęcia, bo tak jest szybciej, a przy okazji zostawia się jakiś swój ślad. I w ten piękny sposób pod postem jest 90% komentarzy "piękny outfit". No cóż, lepiej nie dodawać zdjęć, czy przystanąć na taka kolej rzeczy? Czekam na opinie na ten temat, jestem otwarta na wszystko. Poranna dawka żalu wylana, ciekawe co przyniesie ten dzień.